Γιορτή Σημαίας: Στα βήματα των ελευθερωτών

Παρακολουθήστε την Γιορτή της Σημαίας έτσι όπως προβλήθηκε
από τον Εκκλησιαστικό Τηλεοπτικό Σταθμό 4Ε.


Στα βήματα των ελευθερωτών της Θεσσαλονίκης 100 χρόνια πριν, βάδισαν εκατοντάδες στρατιωτικοί, ιππείς και εθελοντές – κομπάρσοι, οι οποίοι ντυμένοι με στολές ευζώνων και φουστανελοφόρων, μπήκαν στη Θεσσαλονίκη.

Διαβάστε περισσότερα »

«ΗΡΩΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ: ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ-ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ»

Παρακολουθήστε την θεατρική παράσταση
«ΗΡΩΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΙ:
ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ-ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ», 
από το θεατρικό εργαστήρι της Ιεράς Μητροπόλεως
Βεροίας, Ναούσης & Καμπανίας, που προβλήθηκε
στον Τηλεοπτικό Σταθμό 4E.


ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Ο Γερμανός Καραβαγγέλης

Ο Επίσκοπος Γερμανός Καραβαγγέλης ήταν Μητροπολίτης Καστοριάς και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα, καθώς και του Ποντιακού Ελληνισμού, αργότερα, οργανώνοντας αντιανταρτικά σώματα με ντόπιους οπλαρχηγούς με συνέπεια να αναδειχθεί μία από τις σημαντικότερες μορφές των Αγώνων εκείνων. Οι υπηρεσίες του τόσο προς το Έθνος όσο και προς την Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξαν ανεκτίμητες.

Παρακολουθήστε την ζωή και τη δράση του από την εκπομπή «ΗΡΩΕΣ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ: ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ» που προβλήθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό TV4E.


Άσβεστοι φωτοδότες




Τις πρωινές ώρες της 21ης Σεπτεμβρίου 1956 οδηγήθηκαν στην αγχόνη τρία μέλη της ΕΟΚΑ, οι Μαυρομμάτης, Κουτσόφτας και Παναγίδης.

Εκείνη την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 1956, στο αντάρτικο λημέρι όπου βρισκόταν ο Παλληκαρίδης έγραψε για τους Τρεις το ποίημά του υπό τον τίτλο «Το τελευταίο Τρίο απαγχονισμού». Ξάδελφος του Παλληκαρίδη ήταν ο ένας από το «Τρίο», ο Μαυρομμάτης. Τους στίχους (πλην των τριών τελευταίων λέξεων) μελοποίησε στις μέρες μας ο Μιχ. Χριστοδουλίδης και είναι το τραγούδι «Ποτέ δεν θα πεθάνουνε», στο δίσκο «Των Αθανάτων», του Νταλάρα με τη Διάσταση και το Γ. Δημοσθένους: «…Και να! Κτυπούνε πένθιμα, κάθε χωριού καμπάνες. Κλαίνε μαζί τρεις μάνες, μαζί τους κι όλη γη. Κι είναι γλυκό το κλάμα τους, από χαρά λες κλαίνε. Λόγια Σουλιώτου λένε στην πένθιμη σιγή: Ποτέ δεν θα πεθάνουνε όσοι πεθάναν σήμερα. Και της σκλαβιάς τα σίδερα θα σπάσουν κάποια μέρα και θ’ ακουστούν ελεύθερα τραγούδια πέρα ως πέρα, στο ελληνικό νησί…».

Διαβάστε περισσότερα »

Μι­κρά Ἀ­σί­α

Ἦ­ταν 29 Μα­ΐ­ου τοῦ 1453, ὅ­ταν ἀ­κού­στη­κε ἡ σπα­ρα­κτι­κή κραυ­γή: «Ἑ­ά­λω ἡ Πό­λις Σου, Θε­ο­τό­κε». Ἀ­μέ­σως ὅ­μως ὁ λα­ός μας, πα­ρη­γο­ρών­τας τό «Ρό­δον τό Ἀ­μά­ραν­το» τῆς Ὀρ­θο­δο­ξί­ας, ρί­χνον­τας καί τόν σπό­ρο τῆς ἀν­τί­στα­σης καί τῆς ἀ­νά­στα­σης τοῦ Γέ­νους, δι­α­λα­λεῖ: «Σώ­πα­σε κυ­ρά-Δέ­σποι­να καί μήν πο­λυ­δα­κρύ­ζεις πά­λι μέ χρό­νους μέ και­ρούς πά­λι δι­κά μας θά ‘ναι». Καί ἤρ­θα­νε χρό­νοι δί­σε­κτοι: 400 χρό­νι­α, 500 γιά τόν βό­ρει­ο καί ἐ­κεῖ­θεν του Αἰ­γαί­ου Ἑλ­λη­νι­σμό κρα­τᾶ ἡ αἰχ­μα­λω­σί­α, ἡ θη­ρι­ώ­δης σκλα­βιά.
Ἐ­πι­βί­ω­σε ὅ­μως ὁ λα­ός μας, οἱ ἡ­ρω­ϊ­κοί ρα­γιά­δες. Πῶς; Χά­ρις στήν ἑλ­λη­νο­σώ­τει­ρα Ἐκ­κλη­σί­α μας. «Τό ρά­σο στά­θη­κε ἡ ἐ­θνι­κή ση­μαί­α τῆς Ἑλ­λά­δος στά χρό­νι­α της σκλα­βιᾶς», θά γρά­ψει ὁ Μυ­ρι­βή­λης. Γι’ αὐ­τό καί τό λά­βα­ρο τῆς ἁ­γι­α­σμέ­νης Ἐ­πα­νά­στα­σης τοῦ ’21 τό ὑ­ψώ­νει ἕ­νας Ἐ­πί­σκο­πος. Γι’ αὐ­τό καί ἡ ἀ­πο­στο­μω­τι­κή, πρός τούς τω­ρι­νούς ἐκ­κλη­σι­ο­μά­χους, κραυ­γή τοῦ Κο­λο­κο­τρώ­νη: «Ὅ­ταν ἐ­πι­ά­σα­με τά ἅρ­μα­τα εἴ­πα­με πρῶ­τα ὑ­πέρ Πί­στε­ως καί ἔ­πει­τα ὑ­πέρ Πα­τρί­δος».

Διαβάστε περισσότερα »

Τουρκική εισβολή στην Κύπρο

Συγκλονιστικές μαρτυρίες Κυπρίων
για την εισβολή των τούρκων στην Κύπρο.

Στις 20 Ιουλίου 1974, σαράντα περίπου χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του ναυτικού εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τετρακόσια τέσσερα χρόνια μετά την οθωμανική εισβολή, η σύγχρονη ιστορία της Κύπρου βρίσκεται μπροστά σε μία νέα εισβολή. Η απόβαση των Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, με ένα μήνα σχεδόν διαφορά η πρώτη από τη δεύτερη, είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περίπου 200.000 εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, περίπου 4.000 νεκροί, και 1.619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι. Οι Τούρκοι κατακτούν το 65% της καλλιεργήσιμης έκτασης, το 70% του ορυκτού πλούτου, το 70% της βιομηχανίας, το 80% των τουριστικών εγκαταστάσεων.

Πηγή: http://www.el.vikipedia.org

Οἱ πόνοι, οἱ τόποι, οἱ ὄρκοι, οἱ πόθοι συνθέτουν τό ἐμβατήριο τῆς Ἐλευθερίας μας


Τοῦ Γιάννη Σπανοῦ

Ὅταν ἡ συνείδηση τοῦ πολιτισμοῦ, ἀποφασίσει νά προβεῖ σέ ἀνατομία τῶν κακουργημάτων, πού διέπραξαν ἔθνη ἐναντίον τῆς ἀνθρωπότητας, μέ σκοπό νά βγάλει κρίση γιά τούς ἐνόχους τῆς ἱστορίας καί νά τούς στιγματίσει στό διενεκές, στήν περίπτωση τῆς Τουρκίας, θά συνιστοῦν ἀναντίρρητη καταδικαστική μαρτυρία, ὅσα εἰδεχθῆ ἐγκλήματα διαπράχθηκαν στή διάρκεια μιᾶς μόνο μέρας, τῆς ληστρικῆς ἐπιδρομῆς τῶν τουρκικῶν ὀρδῶν, στά αἱματοβαμμένα χώματα τῆς τραγικῆς  Κύπρου.
Ἀκόμα καί ὁ ἐπίσημος τουρκικός χαρακτηρισμός τῆς ἄτιμης πολεμικῆς εἰσβολῆς, ἐναντίον ἑνός ἀνυπεράσπιστου λαοῦ, μέ τό ὄνομα τοῦ αἱμοσταγοῦς Ἀττίλα – πού ὁ ἱστορικός Πρίσκος ἀπεκάλεσε «μάστιγα Θεοῦ» τό 568 μ.Χ. – θά ἦταν ἀρκετή παραδοχή, γιά νά ἐξαποστείλει τόν ἐγκληματία στή γέεννα τοῦ πυρός. Ὁμολογία τῆς βάναυσης πρόθεσης βαρβαρότητας, ἱκανή νά προκαλέσει τό ὀργισμένο ἀνάθεμα καί τήν αἰώνια κατάρα.
Τέτοιες μέρες, πρίν 37 χρόνια, ὁ τουρκικός στρατός εἰσβολῆς βρισκόταν σέ πλήρη ἑτοιμότητα. Καί στίς 14 Αὐγούστου 1974, ἡ Τουρκία τράβηξε γιά δεύτερη φορά σ’ ἕνα μήνα, τή μαύρη αὐλαία τοῦ Κυπριακοῦ δράματος. Ἐγκαινίαζε τή δεύτερη φάση τῆς εἰσβολῆς.
Ἕνα Ἔθνος 36 ἑκατομμυρίων, μέ ἄρτια ἐξοπλισμένο στρατό 360.000,  ἐφεδρεία 800.000, ἀεροπορία 50.000 ἀνδρῶν, καί 288 σύγχρονων πολεμικῶν ἀεροσκαφῶν F5, F100, F104, ναυτικό 40.000 ἀνδρῶν μέ κανονιοφόρους, ἀποβατηγά, καταδρομικά, 15 ὑποβρύχια, 14 ἀντιτορπιλλικά,   25 τορπιλλακάτους, 1400 τάνκς Μ47, Μ48, ἀντιαρματικούς πυραύλους Κόμπρα Σ11, ἐπέδραμε ἐναντίον ἑνός οὐσιαστικά ἀνοχύρωτου νησιοῦ, προδομένου νησιοῦ, μισοῦ σχεδόν ἑκατομμυρίου Ἑλλήνων, μέ στρατιωτική δύναμη 10.000 ἀνδρῶν ὑποτυπωδῶς ἐξοπλισμένων.

Διαβάστε περισσότερα »

Θρῆνοι και θρῦλοι στην πτῶσι τῆς Βασιλεύουσας


Χωρίς ἀμφιβολία, τό θλιβερώτερο γεγονός τῆς ἱστορίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ εἶναι ἡ ἅλωσις τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπό τούς Τούρκους. Ἡ ἀποφράς ἡμέρα τῆς 29ης Μαΐου τοῦ 1453 δέν σήμανε ἁπλῶς τήν πτῶσι μιᾶς πόλεως, ἀλλά τήν κατάλυσι τῆς δοξασμένης χιλιόχρονης Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Ἡ «βασιλίς τῶν πόλεων», μέσα σέ τρεῖς ἡμέρες λεηλατήθηκε, καταστράφηκε, ἐρημώθηκε. Ὁ ἴδιος ὁ Πορθητής ταράχθηκε, ὅταν τήν εἶδε σκέλεθρο πεσμένο στά πόδια τῶν στρατιωτῶν του. Καί δέν ἔκρυψε τήν ἀπογοήτευσί του: «οἵαν πόλιν εἰς διαρπαγήν καί ἐρήμωσιν ἐκδεδώκαμεν!». Καί ἐγκαταστάθηκε στήν πόλι τῶν ὀνείρων του ὕστερα ἀπό τρία χρόνια, ἀφοῦ πρῶτα τήν ἐποίκησε μέ κατοίκους τῶν περιοχῶν τῆς ἐπικρατείας του.

Διαβάστε περισσότερα »

ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ



Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 213.000-368.000 Ελλήνων. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα.

Διαβάστε περισσότερα »

Ἡ ἡρωϊκή Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου

Τοῦ Δρος Κων. Β. Χιώλου
Προέδρου Ἐθνικῆς Ἑνώσεως Βορείων Ἑλλήνων

Στούς κύκλους τῶν αἰώνων συναντοῦμε καί ἄλλες πολιορκίες πόλεων, βρίσκουμε καί ἄλλες πολιορκουμένων ἐξόδους, ἄφθαστο, ὅμως, εἶναι τό τραγικό μεγαλεῖο τῆς Πολιορκίας καί τῆς Ἐξόδου τοῦ Μεσολογγίου. Διότι τήν 10η Ἀπριλίου τοῦ ἔτους 1826 διαδραματίσθηκε ὄχι μόνον ἡ ἡρωϊκώτερη καί ἡ περισσότερον συγκινοῦσα τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἀγῶνος σκηνή, ἀλλά μία ἀπό τίς ὑψηλότερες καί ἐνδοξότερες πράξεις τῆς παγκόσμιας ἱστορίας.
Ἀπό ὅλη τήν Ἐποποιΐα τοῦ 1821 ἡ Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου ἀποτελεῖ τό ὑψηλότερο μεγαλούργημα καί δικαίωση. Μέ τό ἄκουσμα αὐτῆς συγκλονίσθηκε ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη. Μία δράκα Ἑλλήνων ἡρώων τόλμησε νά ἀντιμετωπίσει τήν μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη τῆς ἐποχῆς ἐκείνης.

Διαβάστε περισσότερα »

Το φλάμπουρο

Είσαι το φλάμπουρο πού ‘χει μεράκι του 
την έγνοια της Ελευθεριάς. 
Σ’ έχει ο Κολοκοτρώνης μπαϊράκι του 
κι ο καπετάνιος Ζαχαριάς.

Άσπρη-γαλάζια, σωστή ζωγραφιά,
σαν τ’ ουρανού το χρώμα, 
ξέρεις -στ’ αλήθεια- να κάνεις θεριά 
και τους δειλούς ακόμα. 

Τι πατριώτες και τι πατριώτισσες 
θύματα πέσανε σωρό. 
Για μια σημαία σύραν οι Σουλιώτισσες 
τον τελευταίο τους χορό. 

Δέσπω Σουλιώτισσα που αντιστάθηκες 
στις μαύρες σκέψεις του Αλή, 
για μια σημαία, τότε, ανατινάχθηκες 
κι ούτε το σκέφτηκες πολύ.


Τό βιβλίο τῆς Ἱστορίας μας

Βαρύ τό βιβλίο τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Βαρύ κι ἀσήκωτο, πραγματικά. Δυσκολονόητο, γεμάτο ἔννοιες ἀκατανόητες, ἔννοιες πού ὁ νοῦς τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου ἀδυνατεῖ νά συλλάβη.
Δύσπεπτο τό βιβλίο τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας. Δέν μαθαίνεται, δέν ἀφομοιώνεται. Ἔντονη δυσπεψία, δυσφορία καί ἐνοχλήσεις προκαλεῖ, ὄχι βέβαια στά ἀθῶα παιδιά, ἀλλά στούς «νηπιάζοντας ταῖς φρεσίν» ἐνήλικες «Ἕλληνες». Στούς «Ἕλληνες» οἱ ὁποῖοι, ἀλλάζοντας τά σημεῖα τῆς στίξεως, διέγραψαν τό θαυμαστικό –πού αὐθόρμητα πρόσθεσε ἡ Οἰκουμένη στό τέλος κάθε σελίδος τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας– καί τό ἀντικατέστησαν μέ ἕνα ἐπιπόλαιο, χθόνιο ἐρωτηματικό. Ἀποτέλεσμα; νά κερδίσουν τά δικά τους σημεῖα στίξεως: «Ἕλληνες», πλέον ἐντός εἰσαγωγικῶν.

Διαβάστε περισσότερα »